insan bir kere sever

bir yalan.
kibirli insan, sevmek dediği o duygunun yalnızca bir kere ve bir kişi içinmiş olduğunu düşünerek kendini ve sahip olduğu o duyguyu yüceltir ve kutsallaştırır. O noktadan sonra karşıdaki kişinin ne yaptığı da önemsizdir. Sevmese bile, terk etse, ağzına sıçsa bile insan gururundan "benim sevgim senle ilgili değil ki, benim sevgim bir nedene bağlı değil ki" diyerek o kendini mahveden insanı hala sevmeye devam eder.
her şeyin sonu olduğu hayatında sonsuzluğa karşı büyük bir haz duyan insan bu hayranlığını kendi duygularına da yansıtmaya çalışır ve "insan bir kere sever" "öyle bir sevdik ki bir daha sevemedik" gibi sözlerle zamanla, tıpkı varolan her şey gibi, sönüp gitmesi gereken duygusunu boşu boşuna besler de besler

katılmadığım önerme. Bir insanı kaybetmekten korkuyorsanız, ona verdiğiniz değeri egonuzdan üstün tutuyorsunuz demektir. Nasıl sigmund freud bu ego değer mantığını, özür dilemekte kullandıysa kaybetme korkusunda da kullanılabilir. değerin temelinde sevgi vardır.

Doğru bir sözdür.

Aksini savunanlar, her seferinde gerçekten sevdiğini zannedip yanılanlardır. o çok sevdiğiniz insan dışında biriyle olsanız bile yine hep aklınızın bir kenarında onunla yaşadıklarınız, anılarınız olacaktır.
ayrıca, gerçekten var o her seferinde inanmadığınız, yaşamadığınız için dalga geçip ayaklara düşürmeye çalıştığınız gerçek sevgi. yaşamanız dileğiyle.