sunay akın'ın asansör şiirinde bu konuda güzel bir tespiti vardır;
''yalnız kaldığımız anda bile
alırız insan kokusunu.
ıssız adasında
üstünden atamamıştır robinson
yakalanma korkusunu..''
''yalnız kaldığımız anda bile
alırız insan kokusunu.
ıssız adasında
üstünden atamamıştır robinson
yakalanma korkusunu..''