bazen hayatın genelinden istifa etmek istiyor beden fakat içinde olduğumuz dünya maalesef buna izin vermeyip mümkün kılmıyor.
hep çalışmak, çok çalışmak, durmadan çalışmak gerekiyor ve bu devamlılığın nereye gideceği belli değil.
emeklilik denilen durum artık tüm işlevini yitiren insanların sahip olduğu bir hal olarak düşünürsek bu zamandan sonra pek bir şey kalmıyor geriye.
'sevdiğin işi yaparsan ömür boyu çalışmazsın' sözü de aklıma gelmiyor değil ama nafile.