kıskanılmak

elrond
yeri geldiği zaman güzel olan duygudur. lakin fazlası zarardır, hele hele psikolojik sorunlu kişilerde şiddette doğru gider ki, uzaklaşmak gerekir.
ontolojik sancilarimin merhemi
Anlamsız geliyor bana. Fakat dünya anlamsız şeylerden de oluşabilir zaman zaman ve yer yer. tutarlılık ararız, ancak evrenin geriye kalanı tutarsızlıklarla doludur. deyim "anlam vermek"tir, çünkü taşıdığımız anlama katlanamayıp, onu bazı "içi boş" şeylere devrederek ondan kurtulmak isteriz. tümüyle anlaşılabilir bir evrende yaşayıp yaşamadığımız sorusu riskli bir soru bence. (: daha iyiye gitmek isterseniz anlama fetişimiz üzerinde düşünmenizi önerebilirim. kıskanılmanın hayatınızın bu noktasında başınıza gelmesi durumu ön planda sanırım. eğer bir müddet için onu kıskanıyormuş gibi yaparsanız kutuplar yer değiştirebilir. özellikle bu tip "katiller" rollerinin çalınmasından hiç hoşlanmazlar.