Olur.
Dünya'nın en güzel şarkıları kötülerindir. İyilerin her şarkısında yalan ve sahtekarlık vardır. İyilerin her şarkısında eğilip bükülen, esneyen, kopan şeyler vardır. Korku vardır.
Kötülerin şarkılarının hikayeleri olur. Kapıdır. İyilikten kötülüğe geçişi anlatır. Bir çeşit boğulmayı. Gırtlağınıza kadar siyah sular içine batınca çalmaya başlar. O sular ağzınızdan burnunuzdan girer, ciğerlerinize dolar; içinizdeki yeşillikler ölür. Mavi, siyaha dönüşür. O minnacık kanser tohumu filizlenir... Bir tarafınız ölürken hep başka bir tarafınız canlanır. Canlanmak dediğim de kötü tarafınız işte.
Kendinizi tanıyamazsınız. Karıncaları ezmemek için yere bakarak yürüyen siz, tüm dünyayı acı çekerken hayal ederken bulursunuz kendinizi. Dünyadaki tüm iyilikler, tüm mutluluklar sizin mutsuzluğunuz üzerine kurulmuş gibi hissedersiniz.
Kötülük, bir vuruşta dağılacak kadar zayıftır ama yumrukları evrendeki her şeyden serttir.
Öyledir işte. Kötülüğün şarkıları kapıdır. Kötülüğün her şarkısı iyi olmanın nasıl son bulduğunu anlatır.