doksan üç yılı bu ülke'nin en karanlık yılıdır. turgut özal'ın öldürülmesi, sivas katliamı, ağrı'da otuz üç silahsız askerin katledilmesi, uğur mumcu suikasti ve daha benzer birçok olayın gerçekleştiği yıldır bin dokuz yüz doksan üç yılı. o sene belki de ülkemizde olan tek iyi şey yüksel'in medcezir kasedidir.
yazık ki hiçbir kadınla beraberken medcezir şarkısındaki kadar yoğun sevemedim. her ayrılıktan sonra ise kalbim medcezirlerle kayadan kaya vuran küçücük taşlara ayrılan bir kayacık olmuştur hep. ama hiç bir tuanna gelecek baharlara verilen sözlerle tekrar uyanmadı. dalıp gittim, orhan veli'nin ah o mualla'yı sandala attığı günlerin ironisine. üstadın tramvayda kimin bacağını sıktığını çözdüm. çünkü artık orhan veli'nin ruhundaki hicranın ta kendisiydim. beni bırakın yıkılan o eski meyhanelerde.