Gözlerini açtığında dünün aynısı olduğunu hissetti. Midesi bulandı. Yalnızlıktan, işsizlikten,rutinleri olmamasindan dolayi çekilen acı korkunçtu. Yatağından kalkmaya tam yelteniyordu ki diğer odanın kapısı açıldı. Kapının açılış şeklinden babası olduğunu anladı ve biraz bekledi. Yuzyuze gelmek, ise yaramaz bir birey olarak ortada gözükmek yeterince dışarda acı vericiydi ama evde öldürücü... Sonra suç ve ceza geldi aklina raskolnikov haklıydı her zamanki gibi "İnsanin hiç olmazsa gidecek bir yeri olmalı" ydı.