Müderris Lûtfî Efendi'nin oğludur. İlk ve orta öğrenimini Ödemiş Rüşdiye ve İdadîsinde yaptı. Arapça, Farsça öğrendi. İstanbul İlâhiyat Fakültesini (1927), ardından Hukuk Fakültesini bitirdi (1929).
Antalya, Kuşadası, Bozdoğan, Nazilli, Muğla, Ürgüp ve Demirci'de hâkimlik yaptı. Sürekli yer değiştirmeden rahatsız olarak istifa etti. Ölümüne kadar memleketi Ödemiş'te avukatlık yaptı.
Cumhuriyet devri Türk şiirinde Yedi Meş'aleciler diye anılan şâirler gurubuna katıldı. Meslekî zorunlulukları, çalışmalarına uygun bir ortam bulamaması yüzünden sesini gerektiği gibi duyuramadı.
Şiirlerinde arûz ve hece ölçüleriyle millî konuları işledi. Daha sonra serbest nazma yöneldi.
Şiirlerini İzmir'de Ahenk, Sada-yi Hak, Yeni Gün gazeteleriyle Mahfel, Nazikter, Hilâl, Şark, Anadolu, Yurt, Yanık, Servet-i Fünûn, İçtihad, Yeni Ses ve Antalya Halkevi'nin çıkardığı Türk Denizi dergilerinde yayımladı.
Yedi Meşale kitabının yayımlanmasından ardından, arkadaşları ve Yusuf Ziya Ortaç'la Meşale dergisini çıkardılar (8 sayı, 1928).
İlk şiirlerinde aruz ölçüsünü kullandıktan sonra heceye yönelmiş, sonra serbest nazımda karar kılmıştır.
Şiirlerinde genellikle milli konuları işlemiştir.
Yedi Meşale Topluluğu'nun en az tanınan şairidir.
1928'de Meşale dergisinin kapanması üzerine topluluk da dağılmış; Yedi Meşaleciler 1933'te Varlık Dergisi'nde tekrar birleşmişlerdir; ancak Muammer Lütfi onlar arasında yer almamıştır.
Yedi Meşalede çıkan şiirlerinden başka, şiirlerine dönemin tanınmış dergilerinde rastlanmamış ve şiirlerini kitaplaştırmamıştır.
Topluluğun dağılmasından sonra da bütünüyle edebiyattan kopmuştur.
Muammer Lütfi BAHŞİ Eserleri:
1. Yedimeşale (6 arkadaşı ile birlikte),
2. Türk Akdeniz,
3. İlk Kurşun