38 saat hiç uyumadığım bir günün ardından üç saat uyuyup işe geldim. mesainin yarısına doğru dinlenme odama geçip radyoyu açtım ve bu şiir çıktı. sevdiğim onlarca kadın oldu benim ama sadece sevdiğim ilk ve son kadın var. resmiyette ayrıldık, bir seneye yakındır görmüyorum ama eti etimde sanki. hatta kalbimin beyaz kaslarında güzelce uyumuş kalmış sanki.
bu şiirin radyoda çıkmasıyla geçip karşıma oturduğuna yemin edebilirim sevdiğim ilk kadının. hiç konuşmadı ama. ben konuştum tabi ki. bir insan hem şefkatli hem alaycı gülümsiyebilir mi, o hep öyle gülerdi. her mısrada onunla olan yıllara gittim, ona minnettimi anlattım durdum, şiir zaten tamamen onu anlatıyordu.
bir ceyhun yılmaz şiiri beni çarpamaz, bu hale getiremez, bunu ağlarken gülerek anlattım ona. "bugüne kadar hiç birşey anlamadın ve halâ anlamıyorsun" olarak baktı bana. konuşmadı ama sadece baktı. gitti.
bu şiirin radyoda çıkmasıyla geçip karşıma oturduğuna yemin edebilirim sevdiğim ilk kadının. hiç konuşmadı ama. ben konuştum tabi ki. bir insan hem şefkatli hem alaycı gülümsiyebilir mi, o hep öyle gülerdi. her mısrada onunla olan yıllara gittim, ona minnettimi anlattım durdum, şiir zaten tamamen onu anlatıyordu.
bir ceyhun yılmaz şiiri beni çarpamaz, bu hale getiremez, bunu ağlarken gülerek anlattım ona. "bugüne kadar hiç birşey anlamadın ve halâ anlamıyorsun" olarak baktı bana. konuşmadı ama sadece baktı. gitti.