sigarayı bırakmak için yaşamınızdaki tek ve en önemli derdin bu olması lazım aksi halde asabi bir şekilde ortalıkta gezinirsiniz.allen carr yöntemine uzun süre savunan biriydim.en sonunda kitabını okumaya karar verdim.kitabı henüz bitirmedim.bitince bırakanlar çokmuş.ama şunu fark ettim cümleler çok manipülatifti.iyi anlamda da olsa gerçekçi değildi.misal kitapta insanın en stresli döneminin çocukluk ve ergenlik olduğunu sorumlulukla stresin karıştığını söylüyor.bu koca bir yalan bana kalırsa.kafanın en rahat olduğu dönem o dönemler zaten.sorumluluk tabii ki stres getirecek.sorumlulukla stresin aynı şey olmadığını söylüyor. adamın yaptığı bir başka vurguysa sigara bağımlılığının büyük ölçüde psikolojik olduğu.nikotin bağımlılığının kolay geçtiği.buna bağlı olarak irade yöntemiyle bırakmanın zor olduğu.irade yöntemiyle bırakanların bir kaç ay içmeyip tekrar başladığı.şimdi sigarayı bu yöntemle bırakırsak bir daha istemeyeceğimizi söylüyor.bu da çelişkili.sigarayı zaten bir şekilde bırakmayı başarmışsak bir yol katetmişizdir.yöntemin ne olduğunun pek bir önemi yok.
onun dışında bu kitabı yazan kişi bir uzman değil.adam yıllar yılı 3 paket ve üstü içiyor ve bir gün kendisine kanser teşhisi koyuluyor 4 ay sonra da ölüyor.adam sıradan bir içici de değil.sürekli içiyor.belki seansına gitmek lazım bilmiyorum ama.gündelik rutin stresiniz dışında çok sorunlu sıkıntılı bir hayatınız varsa kendi başınıza bunu bırakmaya kalkmayın.sadece deli danaya dönersiniz.olabildiğince ruh hanizin stabil kaliteli bir yaşamınız varken kafanız rahatken bırakmak daha kolay gibi geliyor.çünkü net olarak bıraktığım tek dönem öyle bir dönemdi.sonra geri başladım tabi.şu an ki ruh halimle sigarayı içmemek çok zor.gerçekten berbat bir hayatım var.sorunlarım çok fazla.hali hazırda bir de sigarayı bırakmak çok asabileştiriyor.