Ah, sözlük, ah. Yaklaşık 2 yıldır ailesini öne sürerek görüşemediğim bir arkadaşım vardı. askerliğin ilk ayı soğuk konuşmasından ötürü konuşmayı kesmiştik. Gece İnstagram'ın Senin İçin Önerilenler kısmında bu arkadaşın abisini, abisinin son paylaşımında da bu arkadaşın ad soyadında başka kişi tarafından yapılmış etiketi gördüm. Etikete girince İçeriğe Ulaşılamıyor uyarısı aldım. Tarayıcının gizlilik özelliğinden bakınca da beni engellediğini fark ettim. Normalde bu tür şeyleri takan bir insan değilim. Günlüğüme karalar, zihnimden atarım. Ama nedense Bu 2 yıldan önceki yıllarda 2 yıllık muhabbetimiz aklıma gelince bu bana biraz koydu. Bir de engel yiyecek türden bir şeyler yapmamıştım. “Ne diye beni İnstagram hesabından engellediğini sormamın bir mahzuru var mı? Hem beni kendinden uzak tutan sensin, hem de beni engellemişsin.” şeklinde bir mesaj attım. Bana gelmiş, “Özür dilerim. Seni kırmak istememiştim. Neden engellediğimi açıkçası tam hatırlamıyorum ama büyük ihtimalle İnstagram'dan beni takip edersen diğerlerinin görebilecek olmasıdır” şeklinde mesaj atmış. Öncelikle bu arkadaş gibi nice insanlar “özür dilerim” cümlesinin içini dışına çıkarttığı için bu cümleyi kullananları ciddiye almadığımı belirteyim. Çünkü bir şeyi sık sık kullanınca ilk etkisini ve etkinin verdiği sonuçlar kayboluyor. Benim gibi arkadaşlık ilişkilerini önem veren birini, geçen zamanda tanıyamamışsan bu zaten senin arkadaşlığını sorgulatır hâle geliyor. Kaldı ki neden engellediğini bile hatırlamıyor. Bir insanı engellemek için zoruna gidebilecek bir neden olması gerekir. Kişisel nedenler. Bunu bile hatırlamaması bile üzücü. Arkadaşla ilişkimizin başlarında ailesiyle sorun yaşamıştık. Arkadaş intihara eyilim sahibi birisi. Ara ara bu meyilini kullanarak beni suistimal ettiği oldu. Bu suistimaline rağmen bağlantımızı koparmamaya çalıştım. En son yılbaşında iyi seneler şeklinde bir mesaj attığından beri yazmama rağmen telefon numarası telefonumdaydı. Ben de “Neyse. Ya hep ya hiç mantığında engellemişken tam engelle de hakkını yemeyeyim” şeklinde mesaj attım. Bana “Engellemek istemiyorum. Zaten konuşmuyoruz. Neden bu kadar sinirlendiğini anlamadım” demiş. O an çıldırdığım andı. Ya kendimde ya da bu ve bunun gibi insanlarda bir sıkıntığı olduğunu kendime söyledim ve konuyu uzatmanın yersiz olduğunu anlayarak “Haklısın. Neyse. Benimki de iş ki bunu sana sormuşum” deyip bu arkadaş dediğim kişiyle bağlantıyı koparmanın hak olduğunu anladım.