çok şey söylerim de mecalim yok artık.yorulmuşum.bıkmışım umudu kaybetmişim.bir şekil yaşıyorum sadece.beklentisiz öylesine.ailem ve akrabalarımın gözbebeği oldum hep.büyük adam olacaktım sözde.üniversiteye kayıt yaptırırken dahi imzamı gören danışmanım ooo bürokrat imzası gibi ilk defa görüyorum böyle özgün bir imza bir öğrencide demişti.sonuç mu şu an hiç kimseyim ve hiç bir şeyim.iş arıyorum.ve umudum yok bu konuda.lisedeki popüler çalışkan adam da değilm.şu an hayatta bir yerim yok.öyle yaşıyorum işte.beklentisiz ve umutsuz.bu insanı hafifletiyo da bir yandan yıkıyor parçalayor bitiriyor aynı zamanda.aslında çok potansiyeli varken kendinin hakkını veremeyen yitip gitmiş 2inci lige veya çin ligine düşmüş futbolcu gibi hissediyorum kendimi diyim.hayat işte.