Söyledim: Yorgunum.
Söyledin: (Allahın rahmetinden ümidinizi kesmeyin - Zümer Suresi, 53. Ayet)
Söyledim: İçim sıkılıyor, içimden çok şeyler geçiyor.
Söyledin: (Allah kişi ile onun kalbi arasına girer. Enfal Suresi, 24. Ayet)
Söyledim: Senden başka kimsem yoktur.
Söyledin: (biz insana şah damarından daha yakınız. Kaf Suresi, 16. Ayet)
Söyledim: Ama sanki beni unuttun!
Söyledin: Öyleyse yalnızca Beni anın, Ben de sizi anayım. Bakara Suresi, 152. Ayet)
Söyledim: Daha ne kadar sabredeyim?
Söyledin: (Ne bilirsin, belki de zamanı yakındır – Ahzap Suresi, 63. Ayet)
Söyledim: Sen büyüksün ve senin yakınlığın benim gibi küçük biri için uzaktır. O zamana kadar ne yapayım?
Söyledin: (Sana dediğim şeylere uy ve Allah hükmedinceye kadar sabret – Yunus Suresi, 109. Ayet)
Söyledim: Çok soğukkanlısın! Sen Allah'sın ve sabırlı. Ben kulum ve sabır küpüm küçüktür. Bir işaret edersen her şey tamamdır.
Söyledin: (Bir şeyi sevebilirsin, ancak senin hayrına olmayabilir – Bakara Suresi, 216. Ayet)
Söyledim: Ben senin zayıf, zelil kulunum- Gerçekten nasıl içine sinebiliyor?
Söyledin: (Şüphesiz Allah, insanlara çok şefkatli ve çok merhametlidir, Bakara Suresi, 143. Ayet)
Söyledim: İçim daralıyor.
Söyledin: (insanlar nelerle mutlu olmaya çalışıyor? Ancak Allah'ın lütfu ve rahmetiyle mutlu olunur – Yunus Suresi, 58. Ayet)
Söyledim: Kesinlikle her şeyi kendi haline bırakıyorum! Allah'a tevekkül ediyorum.
Söyledin: (Şüphesiz Allah kendisine güvenip, tevekkül edenleri sever – Ali İmran Suresi, 159. Ayet)