Halkın ruh halini, derdini, neşesini, zevkini, dünya görüşünü, inancını, karşılaştığı olayları yansıtan; hece ölçüsüyle ve bir veya dört mısralı ana bölümlere çoğu defa bağlantıların getirilmesiyle söylenen; manzum ve ezgili anonim ürünler.
Oluşum aşaması ise şu şekilde ifade edilmiştir: Sözü hikmetli kılan nasıl şiirse, şiiri de kanatlandıran musikinin o efsunkâr ritmidir... İç dünyamızdaki ilhamların bir tezahürü olan şiir, müziğin büyülü atmosferinde emsalsiz bir güzelliğe erişir. Şiirdeki letafete, mızrabın tellerle vuslatı eklenince; perde perde dokunan mısralar, dokunaklı bir ezgi hâline gelir. Duygulardan dile yansıyan dizeler, notaların o esrarlı kanatlarını taktığı zaman; gönül semalarımızda şehbal açarak canlılık kazanır. Kalbimizdeki en içli duyguları ifade eden bu güzelim ezgiler, kültür dünyamızda şekillenip, gönül gergefimizde nakışlandıktan sonra, zamanın sinesinde demlenerek bir muammanın sırrıyla hemhâl olduğunda son hâlini alır.
Kaynaklar:
1- Doğan Kaya'nın 2004 yılı basımlı Anonim Halk Şiiri kitabı, sayfa 148
2- Mehmet Güneş'in 2001 yılı basımlı Türkülerimize Dair (Yozgat Dîvan) kitabı, sayfa 89