düşünüyorum öyleyse varım felsefesinin tersine "var olduğum için düşünüyorum" demek isteyen felsefi görüş kanımca. marx'ın hegel'in idealizmini ters yüz ederek materyalizme dönüştürmesi gibi düşünülebilir. her şeyin zıttı mümkün olduğunu savlayan düalizm ise ikisinin sentezi olabilir pekala.
realite veya yaşam ya da beşeriyetin zamanda yolculuğu tam da marx'ın "tez antitez sentez" mantığıyla devam etmiyor mu sizce de. aynı nehirde iki kere yüzmek ne kadar mümkünse beşeriyetin durağanlığı da o kadar mümkün.
hasılı yoktan var edilmek ne kadar abes ise var olanı yok etmek de o kadar absürt.