devlet kurumunun masraflarını karşılamak için özel ve tüzel kişilerden alınır.
Daha açık bir deyişle, örneğin Roma köleci devletinde köleleri baskı altında tutmak ve başkaldırmalarına engel olmak için kurulan devlet örgütünün masraflarını karşılamak için yine kölelerden alınır .
1793 Fransız Anayasası, hiçbir vatandaş devlet masraflarına katılmak onurundan yoksun bırakılamaz demekle, onu bir onur olarak nitelese de birçok vatandaş bu onurdan açık veya gizli olmak üzere iki yolla, yoksun bırakılırlar. Bu onur yoksunluğunun açık yoluna maliye dilinde vergi muafiyeti denir. Gizli yol ise birçok karmaşık vergi formülleriyle gerçekleştirilir. Bu karmaşık hesap formüllerinin kolaylıkla anlaşılabilecek olanı da şüphesiz dolaylı vergilerdir.