Hiçbir şeye değişmem yalnız olmayı , yalnız kalmayı ; kendi kendimi dinleyip ruhumu kaostan almayı.. ama bazen o kadar yalnız kalıyorsun ki kuşlar bile ötmüyor sana , gökyüzü sana aydınlanmıyor sanki. Ay ışığı vurmuyor pencerene , bulutlar geçmiyor çatından.. gök delinse düşmüyor bir damla damağına yapışan diline. Gözlerimi kapatınca gözbebeklerimin nasıl da yuvalarından çıkmak için kıvrandığını hissediyorum göz kapaklarımda. Burnumun direği keskin bir asitle kırılıyor. Herşeyi anlatıyorsun yazıyorsun da şu göğsündeki sancıııı ahhhh ahhhh... sadece elini üstüne koyup duraksıyorsun. Bırak nefes almayı yutkunabilmek hak getire ! Bir koku değiyor burnuna ama senin evinde pişmiyor o sevgi. Senin demliğinde demlenmiyor o huzur. Öyle komşu da pişer bana da düşer durumlarına benzemiyor. Sana düşse düşseeeeee ... yok yok o bile yook payında.