insanlar sürekli yarım yamalak giriyo hayatıma yarım yamalak bir hal bazen.bilmiyorum.gittikçe hiç birşeyi umursamaz bir hale geldim gerçi.herkesi olduğu gibi kabul ediyor sorgulamıyor hesap sormuyorum.sorun sanırım bende.anlamıyorum anlamaya çalışmıyorum da artık.yalnızlık işte tıpkı denize atılmış şişede bir not gibi.bazen yarım kalmış bir senfoninin bestesi.sessizlik.sessizlik.dokunulmadıkça insan iyice yalnızlaşıyor.bu hem bedenen hem kalben hem ruhen. tam olarak ne zaman dokunulduğumu bilmiyorum.beklentileri karşılayamıyorum.bir öyküm yok heyecanlı varlıklı acaba nolucak dedirten.rutinim ortalama altı bir sıradanlıkta hal böyle olunca istenmeyen adam oluyorsun.insanlar bir süre sana bakıyor yok bunda iş yok diyor eğleniyor ve gidiyolar.öyle hissediyorum.yalnızlık işte.tekilsin.alışıyor insan alışıyor da.alışılmıyor yine de.iç sesin sürekli bir şey anlatıp duruyor.yine de sıkıntı yok.alışıyor insan işte.