yalnız olmayı istemekle yalnız kalmak arasında gidip gelen olgu. yalnızlık kimine acı verir kimine ise huzur. bazen bir tercih bazen de bir zorunluluktur.
''bir süre sonra insanlar pek de umrunda olmuyor.
kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun.
kimin ne düşündüğünü, kimin ne yaptığını umursamıyorsun.
yorulunca kendi kabuğuna çekilip o küçük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun.
anlık mutluluklar yaşayıp, derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit, kimseye de ihtiyacın olmuyor.
siz buna yalnızlık diyorsunuz, ben ise huzur.''
(bkz:can yücel)