yapracığı gören balık

can yücel çevirisiyle güzel bir zahrad şiiridir;

minnacık bir balık bir yaprak gördü
körpe - yeşil - ve yemiş bahar güneşini
-yaprak değildi
bahardı gördüğü-
ve o düşle fırladı denizden
ve düştü kaldı

balık ki yaprağı görüp sarhoşladı
o ben'im işte

erik ağacından düşen yapracık
damarlarında hâlâ özsuyun hazzı
bir gözyaşıyla
sapından sarkan

yaprak ki düştü erik ağacından
o ben'im işte

ve çiçekler arasındaki erik ağacı
güneşe ve yağmura dikmiş gözünü -
-güneş ki olduracak meyvasını
yağmur ki besleyecek meyvasını
meyva ki sürdürecek erik ağacını

ağaç ki çiçekler arasında
o ben'im işte

ve meyva ki güneş kokar
usulcana erir ağzında
ve bir an emip de çekirdeğini
ya yere atarsın ya da denize

o çekirdek ki mutlu
o ben'im işte