ah düştüm yine yollara lakin bu sefer hayırlı bi' iş için. yok yok yine ben değilim bu hayırlı işin öznesi. canım kardeşim evleniyor.
ben ise yine 6-7 saatlik bir yolda sadece 5-6 hanenin olduğu köylerden, kasabalardan geçerken bu kadar ıssız yerlerde insanlar nasıl yaşıyor? gün içinde neye kızıp neye sevinirler? gibi esasında cevabı çok basit soruları, dolambaçlı bi' şekilde düşünüp anlamaya çalışıyorum.
ne hissettiğim hususuna gelirsek, hayat cidden çok ciddi, bir o kadarda basit bir müessese gibime geliyor. bi' orta yolu tutturamadim hissiyatı, aldı başını gidiyor.