Yok oluş...
Gözlerim, gözlerini arıyor nerelere kayboldun?
Kör mü oldum yoksa seni neden göremiyorum?
Gittiğini haber vermeden başka bir paralel evrene mi ışınlandın?
Bari bir ses verseydin!
Hayatta olduğunu bilseydim belki böyle sitem etmezdim.
Eminim iyi ve huzurlusundur, yokluğun her ne kadar zor olsa da yaşam akmaya devam ediyor.
Durduramıyoruz akışı!
Akışın içinde kayboluyoruz sanki kim olduğumuzu unutarak...
Sanki bir girdap geliyor, bizi uzaklara götürmeye...
Ne olur götürmesin daha yapacağımız şeyler var!
Götürme bizi, götürme bizi diye haykırıyoruz.
Duyuyor musun bizi?
Duymuyorsan da varlığımızı hisset, çünkü her daim fırtına estirmeye devam edeceğiz.
Bizi durduramazsın, sen de o güç yok, hiç olmadı ki...!