Önce 1915-1930 yılları arasında Rusya'da ortaya çıkan ve yazın yapıtlarında biçimsel özelliklere önem veren, şiir ve düzyazıların kurgu, ölçü, anlatım gibi nitelikler arasındaki bağlantılara göre değerlendirilmesi gerektiğini ileri süren bir dilbilim ve eleştiri akımı.
