buğu

Küçük yaşımda istemsiz gülen surat yapmamı sağlayan mutlu edici geçici hâl. Büyüyünce eskisi gibi tad vermiyor.

Küçükken, kış mevsimlerinde saatlerce odanın buğulu camına yazıp yazıp oyun oynardık, buğu bitince ağzımızla yapıp yine yazardık, resim çizerdik. Bir süre sonra valide bizi görüp camı kirletiyoruz diye kızardı. Defter var kalem var madem çizeceksin çiz dimi oralara, neden buğulu cam, neden çocuğu cezbediyordu, yazıların yavaş yavaş kaybolması mı acaba. Bak bunu yazarken aklıma geldi, birde eskiden bizim buralarda sık elektrik kesilirdi kışları, o zaman da mumları yakıp odada otururken odanın duvarını gölge oyunu için kullanırdık, tavşandan öteye çok gidemedik ama zorlardık farklı şeyler yansıtmak için. Bu gölge oyunu eğlencesi büyük ihtimal Susam Sokağı'ndan kalma olmalı.