die leiden des jungen werthers

niye bele uzundur yollar
hala okumadığım kitap. özellikle bu kitap ve oğuz atay'ın tutunamayanlar'ı , bende acıdan uzak durmak için duruma bulaşmama hissi uyandırıyor. sanki tam tamına beni anlatan kitaplar ve okumamalıymışım gibi, sırf kendimi üzmemek için, dibe çok batmamak için.
ontolojik sancilarimin merhemi
'içimden, göğsümü parçalamak ve beynimi dağıtmak geliyor; insanların, birbirleri için ne kadar az anlamları var. ah! sevgi, sevinç, yakınlık ve coşku kendi içimden gelmiyorsa, bir başkası da bunları veremeyecektir bana; soğuk ve güçsüz bir halde karşımda duran birini, ben de mutlulukla dolup taşan yüreğimle mutlu edemem.''