farabi

ontolojik sancilarimin merhemi
ruhçu olmakla birlikte gizemciliği hoş gören ilk islam düşünürü. farabi'ye göre tümel us ve tanrı aynı şey değildir. ancak temel us tarı'dan çıkmıştır. farabi dini gerçekleri bilgisiz halka anlatabilmek için bir takım sembollerle işlemiştir. cennet ve cehennem gibi masallar bu sembollerden başka bir şey değildir. farabi kutsal kitabı ussallaştırmak için bir çok değimleri değiştirerek yorumlamıştır. uyunü'l mesail adlı kitabında ''kişiyi erdemli kılan tanrı'dır'' der. farabi, her işte başarı ancak tanrı'nın eliyle olur. tarı'nın bağışı her şeyi kuşatır. herkesle bitişiktir. her olan şeyin nedeni kaderdir der. buradan bakıldığında farabi'nin ahlak ilminde önemli bir yeri yoktur. farabi doğrudan doğruya ahlaktan söz açmamış ahlakı işlememiştir. ancak aristoteles töresini yorumlarken kendi düşüncelerini katarak anlatmaya çalışmıştır. farabi platon'la aristoteles'i ve böylelikle felsefeyle şeriatı uzlaştırmaya çalışarak meşşai (meşaiyye) felsefesini kurmuştur. bu anlayışıyla, yunan felsefesindeki evrenin sonsuz oluşu ilkesiyle islamlığın yaratılış ilkesini bağdaştırmak amacını gütmüştür..
parody
aristoteles'ten sonra "ikinci öğretmen" (Muallim-i Sânî) olarak bilinen filozof, bilim adamı, gök bilimci, mantıkçı ve müzisyendir.