geceleri boş sokaklarda yürümek

müthiş huzur veren hadise. gündüz olanca kalabalığıyla yürüdüğünüz yollar boştur, olabildiğince az gürültü vardır. birkaç ayyaş, birkaç sokak köpeğidir yoldaşlarınız. sessizlik adama huzur verir, sigaranızı yakıp, derin derin nefes alarak, başlarsınız yürümeye ve düşünceler, her adımda bir yenisi eklenen düşünceler. bilmiyorum ben sıkıldığım zaman kapalı mekanlarda durmayı sevmiyorum, salıyorum kendimi sokaklara, arada gidip bir çay içiyorum sabahçı çay bahçelerinden çok hoş oluyor. belki sonra da bir çorbacı, çorbacıda ayyaşlarla girilen yersiz ama eğlenceli muhabbet...

ne diyor dücane cündioğlu: ''yürümeye devam et, yol insanı terbiye eder.''

yazın inanılmaz keyifli olan eylemdir. hele de deniz kenarında bir yerdeyseniz. en son çanakkale'de gerçekleştirmiştim ve yakınlarda bir yerde fırın da vardı. sabah 03:00 civarı poğaça kokuları da gelirdi, of mis.

Kazara Bağcılar , Esenler , Güngören , Sultanbeyli civarlarında yapılırsa melankoli yerine göte saplanacak bıçakla , acil serviste sonuçlanabilir.
Malum Suriyeli geldi mertlik bozuldu.