güzel

Oldukça göreceli bir kavram olmakla beraber, neye göre kime göre sorularını bize sordurur.

güzel bir şeyden ona amaç için düzenlenmiş gibi görünse de, gerçekte o biçimin arzuladığı tek amacın kendi varlığı olduğu ve o güzel şey kendi başına bir kuralken, ondan sanki bir kuralın kusursuz örneğiymiş gibi haz aldığımızdır. bu anlamda, çiçek güzel bir şey için en uygun örnektir ve tam da bu bağlamda kavramı olmayan evrenselliğin neden güzelliğin bir parçası olduğunu anlarız : estetik hükmün anlamı bütün çiçeklerin güzel olduğunu söylemek değil, özellikle bu çiçeğin güzel olduğunu ileri sürmek iken, ''bu çiçek güzel'' demeye yol açan istek, ilkelere dayalı muhakemeden çok, duygularımızdan kaynaklanır. bu deneyim, hayal gücümüz ile zihnimizin '' özgür oyunu'' dur.

Bakmak sevaptır.
İnsan için içi de dışı da güzelse , ona sahip olmak ne büyük lütuftur.

kendi çocuğunuzdur, hayatta güzel sıfatının tam anlamıyla yakıştığı şey bebeklerdir.

insanın ruhunda bir hoşluk oluşturan her çeşit şekil. bir şeyi, kişiyi güzel görmek altın oran ile direk bağlantılıdır.