inanmak

teistik olanını pas geçiyorum. bir şeyin doğru olduğundan şüphe dahi etmemek. yalan, yanlış, gerçeğe aykırı olabileceğini aklından dahi geçirmemek.
eğer içimizde bir şeyin doğru olmadığına dair küçücük de olsa şüphe varsa inanmıyoruz demektir. tabiatıyla buna da inanmamak diyoruz.
hasılı insan olarak açlığını ziyadesiyle çektiğimiz haslet.

son olarak:
"beni öyle bir yalana inandır ki ömrüm boyunca sürsün doğruluğu."
özdemir asaf.

Yalanlar söylemeye başladığı andan itibaren kişiyi pençeleriyle sımsıkı tutup ömrü boyunca bir daha da bırakmayacak olan güvensizlik hâlinin negatifi.

Çünkü hayatın acı ama gerçek bir kuralı olarak "kişi kendinden bilir işi.".

Bütün unutmaları gövdesine alacak denli büyük ve bütün hatırlatmaları atlatacak kadar kurnaz. İnanmak en çok meylettiğin ve en çok mest olduğun.