“zaman ilaç değil, insan unutkan.” diyorum ve arttırıyorum.
işin kötü yanı, kötü şeyleri hatırlarken unutup yenilerine yer açıyoruz, o kötü şeyler için. “o kadar da kötü değildi be?” diyoruz.
insan kötüyü unutmak ister çünkü. onunla, kötünün anısıyla yaşamak istemez. bu sebepledir işte o garip özlem/saygı, insanın götünden kan alan o eski tanıdıklara.