haftanın yedi günü evde oturan insanların başına en âlâsının geldiği durum, ardından birkaç damla da gözyaşı dökmeyi gerektirir.
cuma günleri hafta sonunun gelişiyle çiçek açan insanların bu coşkuları anlamsız gelir mesela bu kişilere, çünkü hafta sonu dediğinin diğer günlerden hiçbir farkı yoktur.
pazartesi sendromu nedir bilmezler. çünkü o dünyanın en güzel günü olan cumartesi ne yapıyorlarsa pazartesileri de aynılarını yapabilme lüksüne sahiptirler.
böyle anlatınca aşırı süper über muazzam görünen bu durum, işkolik kimseler için elbette öldürmeyip süründüren işkencelerdendir. ama şu kodumun türkiye şartlarında dişe dokunur bir iş sahibi olamamak elbette kişilerin suçu değil.
bakın yine sinirlendim şimdi! sahi, bugün neden pazartesi?!
oha bugün pazartesi mi... daha dün gibi hatırlıyorum perşembe gününü.
Maaş günüydü, ayın 1'iydi, oradan hatırlıyorsundur kesin.
serbest meslek erbabıyım, bizde o işler öyle yürümüyor. :/ genellikle ayın 6'sı ile 10'u arası bir günde hesaplıyorum alacağım maaşı... böyle de bi zenginlik benimkisi işte.
Gider misin lütfen, beni yalnız bırak...
tamam, gideyim de serbest mesleğimi icra edeyim...
Umarım çok ağlamam...