iki biradan ziyade 35'lik rakıyı tercihimdir lakin kendine kadar yaşamak enteresan bir durum, insanın tereddütleri olmuyor. insan kendine kadar yaşamaya başlayınca yalnızlığa da alışıyor ve sıkıntı burda başlıyor. yalnızlığa alışınca tahammül azalıyor ve tahammül bitince artık geri dönülmüyor. ne kadar insan ne kadar dostum dediğin hayvan, varlık olursa olsun çevrende maalesef yalnızlığa mahkumsun
işten eve 2 bira ile dönmek
basit yaşamın alçaltıcı bir yanının olmamasının güzelliği. ne yani, 2 bira, güzel bir sigarayla, hoş bir müzikle dinlenemez, böyle naif güzelliklerle mutlu olunamaz mı?