kaht-ı rical

Osmanlı'nın son döneminde dilimize yerleşmiş bir deyim.
Kaht; kıtlık, kuraklık ve kuraklıktan ötürü ürünlerin yetişememesi.
Rical; belli mevki sahibi kişi.
Bu iki kelime bir arada kullanıldığında "adam kıtlığı" anlamına gelmekte.