ne tarih yazabildim ne tarih olabildim.hiçlik ovasında buharlaşan bir su damlasıyım başka bir şey değil.sonra belki bulut olurum.belki açan bir çiçek.belki uzaya karışırım.belki uzak galaksilerde bir genin atom altı parçağında var olurum.bilmiyorum.hikayeler yazardım eskiden çünkü hayal etmekten korkmazdım o zaman.bilmiyordum bedelin olduğunu her şeyin toyluk işte.büyüdüm ve duygularım duygusuzlaşma haddini anladı.
hiçlik bile beni kabul etmiyor artık.ilham da gelmiyor zaten.kaotik şartlarda var olmak artık benim için mütevazi ve çekingen bir bakış nazarında olabilir artık.ne hikayeler gerçek oluyor.ne gerçekler hikaye gibi kenara atılabiliyor.