körebe

avni tarafından bu başlık için ukde bırakılmış
yazarın notu :

çocukluğumuzun oyunlarından. bir ebe seçilir ve gözleri bağlanır akabinde sesin geldiği yöne doğru koşup diğerleri yakalanmaya çalışılırdı

özdemir asaf tarifi şöyle:

Işıksız bir gölgedir yalnızlık ,
Arar bütünlemeye bir başka yalnızlığı;
Yazık ki, taa kendine dek.
İner dağından dağından.
Bulamaz bir ses, gel deyen, çağıran..
Gözlerine yönelmiş bir ışık .
Gölgesinde kendisi,
Gölgesinde ışıksızlık.

Gölge vermeyen bir ışık
Yalnızlığını sürdürürken sonsuza dek ,
Arar kendini bütünlesin diye
Bir gölge, sessiz, yumuşak, uyuyan .
Arar tek başına, elleri yüzüne uzanık bir anlam ,
Kendisini gölgeleyecek.

Bu oyunu bulan çocuğun sadist olduğunu düşünüyorum.

Elim sende vs. gibi bir ebenin bulunduğu oyunu zorlaştırmak için, bir de gözünü kapatmak sağlıklı bir aklın ürünü olmasa gerek.
Hem kör hem ebe.
Kimse de demiyor kaçan çocuklardan birinin ebeye çelme takma, düşüp ağzını burnunu kırma,kan gelmesi ihtimalini.
Bir çocuğun bu oyunu oynadıktan sonra yaşadığı travmayı düşünebiliyor musunuz?

Eski ve tehlikeli bir çocuk oyunu.