küfür eden insanlar daha dürüst ve güvenilir

Çayın, rakının edebiyatı gibi bu tespite sığınıp ayılığına bahane bulan adamlar bitmedi. Tabii ki herkes günlük hayatın içinde küfür ediyor. hiç olmadı argo kelime kullanıyor ama iki lafından biri, diline vurmuş eylemler olmasın.
Üstüne ben samimi adamım kızım tripleriyse hiç çekilmiyor. En ufak tartışmada karşındakine ana avrat dalmanın samimiyetle ne ilgisi olabilir ki? Bunun hem severim hem döverim salaklığından farkı yok. Kadın erkek ilişkisi olarak da bakmıyorum olaya adam kalkıp dostum dediğine sinkaflı hitaplarla samimiyetini ifade ediyor. Diğeride bu küfre anıra anıra gülüyor. Bizim gibilerse onların yerine utanıyoruz. Afedersiniz de ben bele vaziyetin içine...

Bu da yaşadığı evin içine sıçan tembel, pis ve dağınık insanların, "ama dağınık insanlar daha zekiymiş yeaa" avuntusu gibi bir şey herhalde.

İnsanlar bayılıyor saçmalıklarına kılıf uydurmaya. Herkesin tespit sıçması (sıçmak küfür sayılır mı ki) bi' bitsin artık ya.

Ha bir de şey vardı, "benim çocuğum çok yaramaz, çünkü çok zeki." yav he he.

Doğru tespittir. Küfür eden insanlar daha samimidir bana göre. Çünkü doğru kelimeyi bulmak için samimiyetsiz kelimeler bulmaya uğraşmaz. Aklımdaki neyse onu söyler ki küfür eden bir kişinin yanında daha rahat olursunuz bu bir gerçek. Ancak bu durum girdiği her ortamda küfür eden adamlar için geçerli değildir. En azından küfür şiddetini ayarlayamıyorsa. Örneğin girdiği bir ortamda 'merhaba amk larım" diye bir başlangıç yapıyorsa bu samimiyet değil hödüklüktür! Dürüstlük ve güvenirlik konusuna gelecek olursak bunun küfür etmek ile bir bağlantısı olduğunu düşünmüyorum. Hatta küfür konusunun bokunu çıkaranlar bana göre daha az güvenilirdir. Ben küfür etmeyi severim. Girdiğim ortam ne olursa olsun, ne kadar ciddi olursa olsun mutlaka doğru anı bulur ve yapıştırırım küfürü. İnsanların da hoşuna gider o zamanlama fark ederim bunu çünkü. Çoğu zaman güzel ve yerinde küfür ettiğim için övgüler aldığım da olmuştur. İnanmazsanız dayıya sorun amk!

Bunu duyan küfürbazların eline koz verdik, aferin bize. Hele ki bir ara maalesef tanıdığım biri duysa bittik yani, zaten her cümlesinin başına, sonuna ve ortasına küfür koyardı ve arada artık ne anlatıyorsa onu anlardık. Bundan sonra aralara mantıklı bir kelime bile germez, ona koyar buna koyar dolmazsa öbürsüne de koyar. Fena koyar.