sabah kalkınca yapılan ilk şey

net olarak tuvalet ihtiyacını gidermektir. biyolojik saatime kurban olayım. hiç şaşmaz ve her sabah kalktığımda yüzde doksan dokuz oranında işeme ihtiyacı hissederim evet. şayet bu bir sağlık sorunu ise, mesleği doktor ve uzmanlık alanı üroloji olan bir yazar arkadaşımızın, bu durumum hakkındaki düşüncesini de paylaşmasını arzu ederim.

bu arada her sabah dedim ama, uykudan kalktığım saatin sabah saatleri olmasının gerekmediğini de eklemek isterim. öğleden sonra da kalksam, öğlen uyuyup akşam saatlerinde de kalksam, bu rutini mutlaka yaşamaktayım efendim.

Daha gözümün teki açılmamışken sigaramı bulup yakmak. Bazen ters yaktığımda oluyor ama ilk işim sigara tabiki.

(bkz: Su içmek)

Gece yatmadan hemen önce son iş ve sabah kalkar kalkmaz ilk iş olarak su içilmesinin vücudun enerji düzeyini ve iç organların çalışmasını olumlu yönde etkilediğini okumuştum bir yerde taaa yıllar önce.

İşin aslını astarını daha derin araştırmadım, ama uygulamanın bana sabah çişi sıkışması dışında bir şey kaybettireceğini de düşünmediğimden uygulamaya başladım. Zamanla bu, alışkanlık haline geldi. Şu an olur da içmeyi unutursam yapmam gereken ama yapmadığım bir şeyin varlığını hissedebiliyorum.

Ayrıca iç organlarım içeride ne haltlar karıştırıyorlardır bilmiyorum ama kolayca tükenmeyen enerjimi buna bağlamak istiyor ve bağlıyorum.

Buzdolabını açıp puding yemek evet her gün istisnasız yaparım.