senfoni

yârin sesiyle başlar, yağmur sesinde yâr ile ıslanarak biter diyor turgut uyar.
ne yâr ama.
“Önce sesin gelir aklıma
Çaresiz kaldıkça hep seni düşünürüm
Güzel olan, dolgun başaklardaki sarışın sevinçli
Sonra cumartesi günleri gelir
Sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum
Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.”