şiddet

avni
"insan insan olalı ya da kendini canlılar aleminin en üstüne yerleştirip kendini diğerlerinden ayıralı beri mi var? yoksa insan olamadan önceki halinden kalan bir özellik mi?" diye merak ettiğim eylem. hakkaten merak ederim hayvan dediğimiz canlıların kendi türüne olan saldırganlıkları, kaba davranışları vs. şiddetten sayılır mı sayılmaz mı? eğer sayılmıyorsa insanın insana olan fiziksel ya da sözel orantısız güç kullanımları neden şiddetten sayılıyor. hayvan dediklerimizden farklı olarak düşünebildiğimizi sandığımız, idrak yeteneğimiz olduğuna inandığımız için mi? eğer öyleyse bu ironinin dik alası değil mi? hem kendini hayvan saydıklarından sırf düşünüyorum diye üstün göreceksin hem de hayvanlardan daha vahşi, daha saldırgan olacaksın. pehh.
neyse kısaca fıtratımızda var. erkekler fiziken güçlü olduklarından şiddet eğilimleri daha belirgin. değilse kadın erkek fark etmiyor. ne kadınlar var. otoriteyi eline geçirdiği vakit sulu dereye götürüp susuz getiren.

bence savunma sanayi adı altında savaşmak için kurulan devasa bütçeli kurumların esas varlık nedeni.
demek ikimiz de ayni kadini sevdik
Hoş değil. Fiziksel ve doğal bir ihtiyaçmış gibi göstermenin alemi yok. Hele hele erkekliğe bağlamak bana henüz tamamlanmamış bir evrede olduğunuz hissini veriyor. kaldı ki içgüdü sadece hayvanların sahip olduğu survival bir hadise. Bizdeki olsa olsa dürtüdür.
ihtiras limani
erkeğin özünde yatar. çünkü doğayla ve diğer erkekle mücadele etmek erkeklik içgüdüsüdür. şiddeti eksik erkek kendini eksik hisseder. içindeki şiddet hissinin sınırlarını çizebilmiş olmak ve bunu alternatif yollardan atmak bu açlığı telafi eder. şiddetin esas kötülüğü korkuyu beslemesidir. korku da yeniden şiddeti doğurur. şiddete düşkün insanların her zaman korkacağı bir şeyler vardır ve bu onları naif hislerden uzaklaştırır.

bazı insanlar şiddet görmenin ya da göstermenin o an salgılattığı adrenalin yüzünden şiddet bağımlısı olabiliyor, cinsel hazlara kadar gidebiliyor bunun ucu.