tuzu kuru

avni
her şartta kaygısız insan olacağını sanmıyorum. herkesin bir derdi, kaygısı, tasası mutlaka oluyor.

çoğumuz sanıyoruz ki bazı insanlar "dünya sikime minare götüme" minvalinde düşünüyor, yaşıyor ya da hayatını devam ettiriyor. yine sanıyoruz ki en büyük dert kendimizinki, en büyük sorunlarla boğuşuyor, en çözümsüz problemlere göğüs geriyoruz.

neyse uzatmayayım. deyimin kastı kısıtlıdır ya da öyle olmak zorundadır. sadece maddi sorunları çözmekle tuzu kurumaz insanın ya da maddi sorunlarını çözmüş insanlar için sadece maddi anlamda tuzu kuru diyebiliriz.

dışarıdan kaygısız görünen insnların iç dünyasını asla bilemeyiz.

hasılı dertsiz insan yok denecek kadar azdır. ketum, içe dönük, dertlerini içine atmış, kaygılarını bastırmış, iyi görünmekten başka yol bulamadığı için naçar insanlardan oluşur çevremizdeki kalabalıkların büyük çoğunluğu.

her ne kadar tüm sorunlarını çözmüş, dertsiz, kaygısız, tasasız insanları tanımlamak için kullanılsa da "herkesin bir derdi var durur içerisinde." diye boşuna dememiş ozan.