yenilik

kozmos
bazı insanların ölümden korktuğu kadar korktuğu şey. tir tir, yaprak gibi titrerler yenilik ve değişim karşısında. ağzımın tadı kaçmasın gibi bir mentalitenin, sığlığın ardına sığınıp orada, öylece otururlar. üstünde bulundukları koltuk sıcaktır ve çürüyene kadar değişmezler onu, temizlemek bile zul gelir.
o insanların yetki almış olması da ne acıdır. içinde bulundukları derin 'yenilik' korkusu esasen, acınası düzeyde mutlak cehalete işaret eder. keza, belki de gerçekten ''mutlak cehalet de bir meziyettir.''
ancak acı olan, bu cehaletin cemiyette dişe dokunur bir pozisyonda olması, çevreyi etkilemesidir...
(bkz:one step forward two steps back)