doğru bilinen yanlışları insanların yüzüne yüzüne vurmak ve yüzüne yüzüne vurduğunuz şahsiyetin size bu yüzden darılması, gücenmesi anlamında kullanılır. lafı gediğine oturttuğunuzda karşınızdaki size hıh deyip küsüyorsa bilin ki onun zülfü yarine dokunmuşsunuzdur. "çekin o pis entrylerinizi zülfü yarimin üzerinden" gibi sözlük ortamlarında kullanılabilir.
zülfü yare dokunmak
şöyle bir hikayesi varmış, doğru mu yanlış mı bilmiyorum ama yine kadınları ya da en azından birini gömmüşler.
Bir aşığın sevgilisi çok alıngan ve her sözün altında başka mânâlar arayan evhamlı bir güzelmiş. Güzelliği eşi bulunmaz derecede göz kamaştırıcı olmakla beraber, evham ve alınganlığı da güzelliğinden daha üstün ve çekilmez durumdaymış.
Yüzünün iki tarafından sarkan zülüfleri varmış. Aşık delikanlının en çok hoşuna giden de bu zülüflermiş. Bir gün onları bukle bukle, sarkan ipeklere benzetecek olmuş, güzel gücenmiş:
“Demek benim zülüflerim ipek telleri gibi cansız ve ruhsuz geldi sana öyle mi…” diye sitem etmiş.
Genç aşık bir gün sevgilisiyle bahçede gezerken, hırçın ve hoyratça esen rüzgara kızmış enin sevgilimin zülüflerini dağıtıyorsun” diye söylenmiş. Nazlı güzel bunda da bir mânâ bulmuş:
“Anlıyorum, sen rüzgarı bahane ederek benim dağınıklığımı yüzüme vurmak istiyorsun. Saçlarımı ve zülüflerimi taramadığımı ima ediyorsun” demiş.
Zavallı aşık artık o hale gelmiş ki, “ne desem zülf-i-yare dokunuyor” diyerek, zülüf sözünü ağzına alamaz olmuş.
Bir aşığın sevgilisi çok alıngan ve her sözün altında başka mânâlar arayan evhamlı bir güzelmiş. Güzelliği eşi bulunmaz derecede göz kamaştırıcı olmakla beraber, evham ve alınganlığı da güzelliğinden daha üstün ve çekilmez durumdaymış.
Yüzünün iki tarafından sarkan zülüfleri varmış. Aşık delikanlının en çok hoşuna giden de bu zülüflermiş. Bir gün onları bukle bukle, sarkan ipeklere benzetecek olmuş, güzel gücenmiş:
“Demek benim zülüflerim ipek telleri gibi cansız ve ruhsuz geldi sana öyle mi…” diye sitem etmiş.
Genç aşık bir gün sevgilisiyle bahçede gezerken, hırçın ve hoyratça esen rüzgara kızmış enin sevgilimin zülüflerini dağıtıyorsun” diye söylenmiş. Nazlı güzel bunda da bir mânâ bulmuş:
“Anlıyorum, sen rüzgarı bahane ederek benim dağınıklığımı yüzüme vurmak istiyorsun. Saçlarımı ve zülüflerimi taramadığımı ima ediyorsun” demiş.
Zavallı aşık artık o hale gelmiş ki, “ne desem zülf-i-yare dokunuyor” diyerek, zülüf sözünü ağzına alamaz olmuş.