agnostisizm

ateizmle pek bir ilgisi yoktur. genelde çizilen doğrusal ilişki, aslında tam ortasından çatlak gibidir. yani,

teizm < - - - - - > agnostisizm < - - - - - - > ateizm

gibi bir gradyan, pek isabetli bir model gibi durmaz. agnostisizmin temel kabulü, tanrının varlığının veya yokluğunun bilinemeyeceği yönünde. yani kabul, epistemolojik bir kabul. oysa ateizmin kabulü, tanrının olmadığı yönünde, yani ontolojik bir kabul. teizm de, tıpkı ateizm gibi, ontolojik bir kabule dayalıdır. agnostisizmin yorumu ise tanrıya değil, tanrı bilgisine dairdir.

Bilinmezcilik. Yaratıcının olup olmadığı hususunun bilinemeyeceğini savunur. Yaratıcının varlığının veya yokluğunun ispat edilmesi gerektiğini, içinde bulunduğumuz şartlarda bu mümkün olmadığından kesin bir yorum yapılmasının da mümkün olmadığını savunur.
Kendi içerisinde agnostik teizm, agnostik ateizm, güçlü agnostisizm ve zayıf agnostisizm olarak ayrılır. Agnostik teizm yaratıcının varlığının bilinemeyeceğini savunsa da bir yaratıcıya inanır. Agnostik ateizmse yaratıcının yokluğunun bilinemeyeceğini söylese de yaratıcıya inanmayı kabul etmez. Zayıf agnostisizm şuan bilinmediğini fakat ileri dönemlerde bunun kanıtlanabileceğini savunur. Güçlü agnostisizm ise kesinlikle bilinemeyeceğini savunur.

Deizmden gittikçe kaydığım noktadır.ölçülemeyen bir şeyi ateistlerin ısrarla yok deyip inançların da ısrarla varı arasında bence en salt olası etkisiz inançtır.varsa vardır.yoksa yoktur.inançlı insanların ısrarla vardırcılığıyla ateistlerin ısrarla yoktur culuğu bilimsel anlamda bir doğru yu işaret etmemekte.inanç rasyonel bir şey değil.inanç duygu bağıdır.herkesin inancı kendinedir.

savunduğum bir görüştür. bir şeyin ne varlığını ne de yokluğunu kanıtlayabiliriz. bu yüzden tanrının ne varlığını ne de yokluğundan emin olabiliriz. hele ki günümüzde din kavramı bu denli kişisel amaçlar için kullanılırken tanrı varsa da nasıl bu kadar din, görüş var denilebilir.


tanrı kavramı bana kalırsa tamamiyle insan vicdanı ve maneviyat ihtiyacını gidermek için var. kendinden daha güçlü bir şeye veya olanların nedenini bulamayınca, sıkışınca, metafizik gibi konularda tamam işte tanrı var ya o deyip geçiştirmelik bir kavram gibi geliyor. doğduğumuzda bize islamı tanıttılar ve onun düşüncesi altında yaşamamız istendi ama 7 milyar insan ve bir sürü insan biri sürü görüş var. sorgulamak gerekir her zaman. bu yüzden agnostik görüşünü benimsiyorum. bilinmezlik içinde kendi benliğimi bulmak ve diğer insanlar neye inanmış umrumda değil. ben neye inanıyorum bu önemli.

bir görüşe körü körüne bağlanıp şimdi burada islamdan çok islamcılık yapan insanlar gelip de başkalarının görüşlerini yargılayamaz kimseyi de alçak veya üstün göremezz.