metin altıok

14 Mart 1941 yilinda İzmir Bergama'da doğdu. Ilk ve orta ögrenimini burada tamamladi. Ankara'da Dil ve Tarih Cografya Fakültesi Felsefe Bölümü'nden mezun oldu. Memurluk ve ögretmenlik yapti.

Şiirleriyle tanindi. 2 Temmuz 1993 yılında Sivas katliamından ağır yaralı olarak kurtuldu ancak komadan çıkamayarak 9 Temmuz 1993'te Ankara'da vefat etti.


Eserleri
1978 Yerleşik yabancı
1979 Kendinin avcısı (Ahmet Telli ile 1980 Ö. F. Toprak şiir ödülü)
1981 Küçük tragedyalar
1987 İpek ve klabtan
1990 Gerçeğin öte yakası (Cemal Süreya şiir ödülü)
1990 Dörtlükler ve desenler
1991 Süveyda
1992 Alaturka şiirler
1992 Şiirin ilk atlası
1993 Hesap işi şiirler
1998 Bir acıya kiracı (bütün şiirleri)

24 yıl önce bugün sivas madımak otelinde muhlis akarsu, behçet aysan, asım bezirci, asaf koçak, hasret gültekin ve şimdi adı aklıma gelmeyen 37 kişiyle birlikte yobazların çıkardığı yangının dumanıyla boğularak ölen usta şair.
iki kelimeye, üç satıra dünyaları sığdıran üslubu daima hafızalarda.

"yaşamak görevdir yangın yerinde
yaşamak insan kalarak.."

türk şiiri, türk edebiyatı, biz türkiye'lilerin dünya da en çok gurur duymamız gereken üretimlerinin başında gelmelidir. asla antik yunan, antik roma, veya antik arap edebiyatı kadar köklü bir geleneğimiz olmasa da modern türk edebiyatı evrensel anlamda büyük saygınlık kazanmıştır. hatta türkçe den yabancı dillere çevrilen eser sayısı modern yunan edebiyatından kat be kat fazladır.
ferhan şensoy'dan okumuştum. paris'te o zamanlar çok büyük bir tiyarocudan ders almak için yanına gider. adam kibirli mi kibirli, ters mi ters bir adam. ferhan ustayı önce geri çevirir. sonra çağırır ve sorar ''sen nazım hikmet'in türkiye'sinden mi geliyorsun?'' evet yanıtını alınca, bu kibirli adam yelkenleri suya indirir. ferhan şensoy'un dediğine göre türk olmak dünyada bir tek o zaman işine yaramıştır.
şiirlerimiz çok güzeldir. ve şiirlerimizi enaz o şiirin kalitesi değerinde besteleyen modern bestecilere de sahibiz iyi ki de. büyük şair ve demokrasi şehidi metin altıok'un kavaklar şiiri de bu nitelilktedir.

bedenim üşür, yüreğim sızlar.
ah kavaklar, kavaklar...

beni hoyrat bir makasla
eski bir fotoğraftan oydular.

orda kaldı yanağımın yarısı,
kendini boşlukla tamamlar.

omzumda bir kesik el,
ki durmadan kanar.

ah kavaklar, kavaklar...
acı düştü peşime ardımdan ıslık çalar.

türkçemizden çıkan en iyi şairlerdendir. oysa ne güzel şairler çıktı durdu yıllarca dilimizden. nazım hikmet, ahmed arif, sabahattin ali. hepsininin hayatını zehir ettik. metin'i yaktık.

o günden beri,

omzumda bir kesik el,
ki durmadan kanar.

ah kavaklar, kavaklar...
acı düştü peşime ardımdan ıslık çalar.

yine büyük ustanın dediği gibi,

sevgilim aşk da çevreye uayr,
susuzluk kaktüsü dikenle kaplar.

bak bazı kadınlar kaçmaz çorapların
uzun bacakları olmuşlar.

ve bazı giysiler içinde çalımla
merdivenden iniyor adamlar.

çocukların gül dudağında
zift gibi yapışkan kara sakızlar.

öyle yalnızız ki bu panayırda
sevgimiz durmadan bir taşı ovar.

sevgilim aşk da uyar çevreye
ve kendine parlak bir yalan arar.