ya evde yoksan

keskin nisanci
orhan gencebay'ın sesinden sonsuzluğa yankılanan bir cemal safi şiiri.

Aşkınla ne garip hallere düştüm
Herşeyim tamam da bir sendin noksan
Yağmur yaş demeden yollara düştüm
İçim ürperiyor ya evde yoksan

Ya yolu kaybettim ya ben kayboldum
Ne olur bir yerden karşıma çıksan
Tepeden tırnağa sırılsıklam oldum
İçim ürperiyor ya evde yoksan

Elbisem gündelik pabucum delik
Haberin olsa da sobayı yaksan
Yağmur iliğime geçti üstelik
İçim ürperiyor ya evde yoksan

Sarhoşsam kapını çaldığım anda
Saç baş darmadağan açık saçıksa
Bir de ufak rakı varsa masamda
İçim ürperiyor ya evde yoksan

Sabahlara kadar içsek sevişsek
Ne ben işe gitsem ne sen ayılsan
Derin bir uykunun dibine düşsek
İçim ürperiyor ya evde yoksan

Ne kadar üşüdüm nasıl acıktım
İlk önce sıcacık banyoya soksan
Sanırsın şu anda denizde çıktım of
İçim ürperiyor ya evde yoksan

Yanlış mı aklımda kalmış acaba
Muhabbet sokağı numara 90
Boşa mı gidecek bu kadar çaba
İçim ürperiyor ya evde yoksan

İçim ürperiyor ya evde yoksan
İçim ürperiyor ya evde yoksan

kozmos
a capella'nın türkçe formu. Muazzam bir parça. ah firuze...

“sabahlara kadar...
içsek, sevişsek...
ne ben işe gitsem, ne sen ayılsan...
derin bir uykunun,
dibine düşsek...
içim ürperiyor, ya evde yoksan...”