ciddiye alınmamak

Günümüz insanlarının değersizlik sendromu içinde kaybolurken, en ufak bir değer kırıntısı gösteren, size vaktini ve emeğini ayıran her türlü insana reva gördüğü muameledir.

Bir de bunu salakmışsınız gibi gözünüze sokarak belli eden bir güruh var ki onlar adeta baklavanın üstüne servis edilen birer kaymak. Haliyle yiyene de afiyet olsun demekten başka bir teselli kalmıyor.

en son bugün ingilizce dil kursundayken başıma gelmiş davranış. Eğitmen derste past simple tense, past perfect tense ve would cümlelerinde wish kelimesinin kullanımından kısaca bahsediyordu. Eğitmen biraz hareketli birisi. Fotoğraf çekilmesine karşı olsa da can alıcı noktalarda yazmak zaman kaybettiriyorsa fotoğraf çekmeme izin veriyor. Düzgün çekme isteğime ukalaca cevap vermesi, o dersteki şevkimi kırdı diyebilirim. Şevk kırıklığıyla kendimi ifade edesim bile gelmeyip saçmaladım. Bir iki dakika sonra da çekebileceğimi söylemişti. Yahu sen normal bir insanı geçtim, eğitmensin. Bilgi birikimin var, sınıfta belli çıkış yaratan canlandırıcı tepkilerinle edindiğin bir öğrenci kitlen var. Bu ikisine dayanarak insanı ciddiye almamayı geçtim, neden gocunduruyorsun?

hangi konuda ciddiye alınmadığı önemlidir.
internet sayesinde bir kaç şey öğrenip kendini lord ilan edenlerin ciddiye almasını beklemek ahmaklıktır.

ciddiye alınmaması gereken bir şeydir.