Ortaköy sahilde yalnız başıma oturuyorken, canım midye çekti, beşiktaş tarafına doğru yürümeye başladım ve nihayet bir midyeci ile karşılaştım. Midyeci amca, amca diyorum 45-50 yaşlarında var, telefonla konuşuyordu ve telefonda ki kişiye aynen şu cümleleri kurdu : ya psikolojim bozuldu yıldırım, psikolojim alt üst oldu yıldırım. Aylardır hastane, postane, darphane, kerhane koşturup duruyorum helak oldum.
Sonra bi an bana döndü, "yıldırım müşteri geldi kapatıyorum" dedi. Müşteri mi? Abi yok ya ne müşterisi falan demeye kalmadan, "tuzluyarak mı veriyim genç" demesin mi? Ulan beynimin içinde dönüp durdu bu cümle, bir iki saniye midyelere bir iki saniyede amcaya baktım. Tam o an çalan telefonum sayesinde hızlıca koşarak uzaklaştım midyeciden. Ama şunu öğrendim ki midye yemek cidden mekruh xd
Sonra bi an bana döndü, "yıldırım müşteri geldi kapatıyorum" dedi. Müşteri mi? Abi yok ya ne müşterisi falan demeye kalmadan, "tuzluyarak mı veriyim genç" demesin mi? Ulan beynimin içinde dönüp durdu bu cümle, bir iki saniye midyelere bir iki saniyede amcaya baktım. Tam o an çalan telefonum sayesinde hızlıca koşarak uzaklaştım midyeciden. Ama şunu öğrendim ki midye yemek cidden mekruh xd
