dünya ilk adımı bekleyen yalnız insanlarla dolu

ben hayatta her zaman şuna inanırım; bir insan ilerde dönüp baktığında ve pişmanlıklarını gördüğünde yapamadıklarından dolayı değil de yaptıklarından dolayı pişman olsun. en azından denedim ama olmadı diyebilsin.

ben ilk adım atma olayına inanmıyorum ama maalesef böyle bir şey var, ben en klişe tabirle seviyorsan git konuş bence diyen anlayıştanım. "bu kadar insan yalnızken neden bu kadar insan yalnız" diye bir söz vardı işte yalnız olanların birçoğu ilk adımı karşıdan bekleyenler. hayat ilk adımı karşıdan bekleyecek kadar uzun değil. evet yazılanlara katılıyorum, harekete geçmek lazım.

Her şeyin kurgulanmış hayatlarda çok daha güzel ve anlamlı olduğunu bilmiyor muyuz yoksa? Teorik olarak ilk adımı atan tarafın kim olduğu hiç önemli değil hatta içimizdeki duyguları, söylemek isteyip de söyleyemediklerimizi ertelemek sadece aptallık olur. Şimdi o rüyadan uyanıyoruz arkadaşlar ve bulunduğumuz topraklar ve toplumu aklımıza getiriyoruz. Erkek ya da kadın fark etmeksizin büyürken ilişkiler hakkında kodlanmış olduğumuz onlarca yanlışı da gözden geçirdik mi? Gerçekler hâlâ yüzünüze vurmadıysa o ilk adımı atın, atın da sonra neler olacak bize de anlatın ki özellikle kadınlarımız kendilerini feda ederlerse ortaya ibretlik hikayeler çıkabilir diye düşünüyorum. Bana gelirse değil bir adım atmak gelen adımların analizini çıkarıp, on adım kaçmazsam insan değilim.

Evet yerinde bir tespit. Lakin ilk adımı attığınıza pişman ettirecek burnu Kaf dağının ardında bencil, ukala, kendini beğenmişlerin sayısı da azımsanmayacak derecede. Böyle bakınca da yalnızlık ya da tek başınalık daha çekici oluyor.