dünyanın yok oluşuna son 5 dk kala yapılacaklar

Altıma sıçardım.

şiddetli bir deprem anında ne yapıyorsanız benzer şeyler yapılır kanımca.
şahsen 17 ağustos 1999 depremini tüm şiddetiyle yaşarken yaptığımı yaparım muhtemelen.
hasılı işte geldik gidiyoruz hoşça kalsın kalanlar. nitekim kalanlar da kazık çakmayacak bu dünyaya. sultan süleymana kalmayan bir dünya neticeten. uzun lafın kısası telaşa mahal yok. rahat olun derim.
son olarak günah, sevap, vicdan meseleleri beni aşar. onu günahkar olduğunu düşünenlere bırakıyorum.

Güzel bir şarkı açtıktan sonra bir sigara yakıp 5 dknın bitmesini beklemem elbette.

Korkudan deli dana gibi ordan oraya koştururdum muhtemelen.

soğuk bir bira açıp yok oluşun tadına varırdım. nasıl olsa boktan bir dünya üzerinde yaşıyoruz.

Bankadaki müşteri temsilcisinin yanına gidip " aha bu ayki taksit , başını alırsınız " deyip uygun bir yere çömerek yerin ortadan ikiye ayrılmasını beklerim.

Ölmeden önce okunması gereken dualar serisi okunur..

Kişiyi kendi iç dünyasına dalıp düşünmeye iten ihtimaller denizi.

Ben mi? Bilmem ki. Başlık açar, ilk giriye de mutlaka tanım eklerdim herhalde.

1999 depreminden mütevellit aynı doğrultuda hareket edeceğimi sanıyorum; kaçmaya çalışırdım. Yani, bir ihtimal kurtulma umudu her daim vardır. Zaten bu sebepten dolayı öleceğimizi bile bile yaşıyoruz.

Çok kasmayın 5 dakika da öleceğinizi bildiğiniz için bilincinizi kaybedersiniz ve nedensizce sağa sola bakarsınız.