elalem ne der

maalesef bizim toplumumuzda muhteşem problem. bu lafı aile etmese bile birey kendi kendine edebiliyor. kendi kendine baskı yapıyor. "acaba hakkımda ne düşünüyorlar?" sürekli bu soruyu soruyor kendine.

ben bu soruyu kendime sormayı çok önceden bıraktım. ben kendi hayatımdan memnunsam, yaptıklarımın doğruluğunun, yanlışlığının hesabını kendime veriyorsam, kendi muhasebemden olumlu sonuçlar elde ediyorsam bu benim için yeterli. o saatten sonra kim ne düşünürse düşünsün, umurumda olmaz. isterse olaylar dışarıdan çok farklı görünsün. bana ne? ben hesabımı kendime veriyorum, başkası kim ki?

şu üç günlük dünyada birilerinin hakkımda ne düşündüğünün zerre önemi yok benim için.

cevabı “hiçbir şey” olan soru.

Bir şeyler derler belki evet, ama onların dedikleri zamanda ve mekanda, ötesi zihinlerde iz bırakacak profilde şeyler olmaz. “elalem” diye tabir edilen “o kişiler” Konfor alanının dışında olması gereken kişiler.

herkes maddesi ve manasıyla kendi konfor alanının fragmanı biraz da.

neyse, siktir etmeli elalemi. Çıplak geldik dünyaya.

insanların hayatlarını istediği kıvamda, özgür bir şekilde yaşayamamasının nedenlerin başıdır, hatta tek sebebidir.

elalem! tek mesele bu, çünkü toplum buna hazır değil, ayıplarlar, arkasından konuşurlar vesaire vesaire...